Wieś położona na skraju doliny Obry, przy ujściu do niej Kanału Dźwińskiego, 15 km na zach. od Wolsztyna, obok szosy do Zielonej Góry. Wzmiankowana była po raz pierwszy w 1394 r. jako Wielka Kopanica (Magna Kopanicz), choć jej początki związane są zwybudowaniem tu w 1246 r. przez księcia śląskiego Bolesława Rogatkę grodu warownego Copancam (jego miejsca dotąd nie zlokalizowano), przy którym później założono na drugim brzegu rzeki miasto królewskie Kopanica. Po utracie militarnego znaczenia grodu powstały tu Wielka i Mała Wieś, królewszczyzny w starostwie kopanickim.

Od 1985 r. właścicielem folwarku w Wielkiej Wsi był niejaki Dullin, który zbudował tu pałac i założył park. W 1919 r. w pałacu tym miała siedzibę komisja aliancka pod przewodnictwem gen. Charlesa J. Duponta, która wytyczała w terenie granicę polsko-niemiecką, ustanowioną traktatem wersalskim. W latach 1934-44 w pałacu mieściła się placówka utworzona w ramach akcji tworzenia szkół hitlerowskich dla młodzieży (Landjahre). Obecnie w pałacu mieści się Dom Pomocy Społecznej prowadzony przez Zgromadzenie Sióstr Opatrzności Bożej.

Zabudowa wsi składa się z części dworskiej i grupy gospodarstw w tzw. górnej wsi, położonej 3 km dalej na zachód. We wsch. części wznosi się pałac z 1890 r., niegdyś neogotycki, po gruntownej przebudowie w latach 1960-62 i adaptacji na Dom Pomocy Społecznej, pozbawiony cech stylowych. Wokół rozciąga się zadbany park krajobrazowy (5,81 ha) założony ok. 1880 r. Wśród starodrzewu rosną w nim okazałe dęby oraz platan o obw. 580 cm. Masowo występuje tu bluszcz, a w runie konwalia majowa oraz zawilce żółty i biały. Po przeciwnej stronie drogi zajdują się pozostałości folwarku: gorzelnia z 1880 r. i spichrz z 1860 r.

Przystanek PKS z połączeniami do Poznania, Wolsztyna i Zielonej Góry.

Park w Wielkiej Wsi
foto: J. Kolesiński

Dom Pomocy Społecznej
Foto: G. Tomiak